“Bir vatanı ayakta tutan ne saraylardır, ne binalar… O vatanı ayakta tutan, toprağa düşmüş yiğitlerin kanıdır.”
---
Yüreklerimizi dağlayan, insanın içine işleyen bir utanç yaşandı Eskişehir Tren Garı’nda…
Bu kez hedef, bir gazi!
Bu kez incinen, yalnızca bir insanın onuru değil; milletin vicdanı, devletin itibarıdır.
Polis Gazisi Mehmet Özdemir…
Devlet Övünç Madalyası sahibi, terörle mücadelede vücuduna mermi yemiş, bu vatan için canını ortaya koymuş bir kahraman.
Yani o; “Gaziyim” derken süs olsun diye değil, vücudunda terör kurşunlarının izleriyle söylüyor bunu.
Ve işte bu kahraman, Eskişehir Garı’nda, kendi devletinin tesisinde, özel güvenlik görevlilerinden şu cümleyi duyuyor:
“Gazi olman beni ilgilendirmiyor! Buraya park edemezsin!”
Bu söz, sadece bir hakaret değildir!
Bu söz, şehit kanıyla alınmış topraklarda vefasızlığın tokadıdır!
Bu söz, bir milletin evladına “senin fedakârlığın unutuldu” demektir!
---
Bir Park Yeri Değil, Bir Vicdan Meselesi
Mehmet Özdemir, aracında engelli kartı var, yasal hakkı var, görevli memur değil!
Otoparkta bir “park yeri” istemedi aslında; sadece onuruna saygı bekledi.
Ama gördüğü muamele, bir park alanına değil, bir gönül yarasına dönüştü.
“Sana bu gaziliği de vermemeleri lazım, neren gazi?” denildi ona!
Bu söz, bir milletin hafızasına kazınması gereken bir utanç cümlesidir.
---
O Kahramanların Hatırına...
Bizim çocuklarımız bugün özgürce okula gidiyorsa, biz şu satırları huzur içinde yazabiliyorsak;
bu, Mehmet Özdemir gibi canını ortaya koyan yiğitler sayesindedir.
Şimdi soruyorum:
Bir gaziyi hor gören zihniyet, hangi vicdanın, hangi terbiyenin eseridir?
Bu ülkenin evlatlarına “Git nereye park edersen et” diyecek kadar vicdanını betonlaştıran kimdir?
Gaziye yapılan bu saygısızlık, millete yapılmış bir saygısızlıktır.
Bu, bir kişiye değil, bir bayrağa uzanan saygısızlıktır.
Unutmayalım:
Bir millet, gazisine sahip çıkmazsa, yarın kim bu vatan için canını ortaya koyar?
---
Devlet Büyüktür, Lakin Vefayla Anlam Bulur
Devletin yüceliği, binalarla, tabelalarla değil; evlatlarına gösterdiği vefayla ölçülür.
Bugün o vefa yara almıştır.
Ve o yaranın adı Mehmet Özdemir’dir.
Bu olay, yalnızca bir gaziye değil, bu milletin şerefine vurulmuş bir tokattır.
O tokadın izi, Türk milletinin kalbinde uzun süre kalacaktır.
---
“Gaziye uzanan dil, vatana uzanmış el gibidir.”
Susmayacağız!
Çünkü biz susarsak, yarın şehidin ruhu sızlar, gazinin yüreği küser, vatanın temeli çatlar!
Strateji Uzmanı
Gazeteci Yazar
Gökalp Şentürk
Yorumlar
Kalan Karakter: