Tarihin derin sayfalarında bir isim yankılanır: Marcus Tullius Cicero.
Roma’nın en güçlü hatiplerinden, devlet adamlarından biri...
O, insan doğasını öyle bir çözmüştür ki, sözleri 2000 yıl sonra bile bugünü tarif eder.
Cicero’nun cemiyet teorisi, toplumun çıplak gerçeğini 11 maddeyle anlatır:
01 - Fakir, çalışır.
02 - Zengin, sömürür.
03 - Asker, her ikisini de korur.
04 - Mükellef, üçü için de vergi öder.
05 - Serseri, dördünün adına istirahat eder.
06 - Ayyaş, beşi için içer.
07 - Bankacı, ilk altıyı dolandırır.
08 - Avukat, ilk yediyi kandırarak savunur.
09 - Hekim, sekizini de öldürür.
10 - Mezarcı, dokuzunu da gömer.
11 - Politikacı, onunun sayesinde yaşar.
Bu sözler yalnızca bir mizah değil; insanlık tarihinin özetidir.
Değişen sadece çağın rengi, sistemin adı, kıyafetin biçimidir.
İnsan aynı insandır: hırslı, bencil, korkak ve çıkarcı.
Bugün de fakir alın teriyle yaşarken, zengin o terin üstünde saltanat sürüyor.
Asker, vatan için hepsini koruyor.
Mükellef, sisteme güvenip vergi veriyor.
Serseri, düzenin gölgesinde yaşamaktan keyif alıyor.
Bankalar modern çağın sarayları olmuş; dijital tuşlarla milyonları soyuyor.
Avukat kelimelerle adaletin duvarını yıkıyor.
Hekim, hastalığı tedavi etmekten çok uzatmayı kazanç biliyor.
Mezarcı, ölümden geçimini sağlıyor.
Ve politikacı...
Hepsinin üstünde, bu döngünün efendisi gibi davranıyor.
Cicero’nun çağında Roma vardı; bugün dünya var.
Ama öz aynı: Sömüren değişti, sistem değişti, insan değişmedi.
Sonuç açık ve acı:
İnsanoğlu 2000 yıldır ilerlediğini sanıyor,
ama ahlaken hâlâ yerinde sayıyor.
Teknoloji büyüdü, vicdan küçüldü.
Bilgi çoğaldı, hikmet azaldı.
Cicero yaşasaydı bugün de aynı şeyi yazardı:
> “Dünya değişmedi, sadece maskesini yeniledi.”
Strateji Uzmanı
Gazeteci Yazar
Gökalp Şentürk
Yorumlar
Kalan Karakter: