Tükenmiş olduğum çok belliydi. Kafamda sanayi devriminin oluşturduğu kelimelerin sıradan ve renksiz ve kalabalık bir şehir vardı sanki. Şehrin biraz uzaklarında oluşmuş farklı kültürlerden kelimeler, kavramlar ve anlamlar köy ve kasaba gibi kalıyordu. Elbette bağlantı yolları vardı. Fakat bilirsiniz işte köyden gelince koca şehir kültüründen kendini koruması mümkün değil. Tam akıl şehrimin boş sokaklarında gezip bunları düşünürken tam da bu duruşumun bana hissettirdiklerine uyumlu bir müzik ritmi duydum. Tıpkı köy,kasaba,şehir ne olursa olsun orada yaşayanların ortak bayram sevinçleri gibiydi. Tıpkı uzun zamandır aynı odada akşamüstü oturup kranlığın çökmesinden habersiz sohbet ederken birinin dışarıdan gelip bir anda ışığı yakması gibi aydınlandı her yer. Bir teşekkür edesi gelir insanın.
Müziği sonuna kadar dinledim. Sözlerini falan anladığım yoktu. Başka bir dilde söylüyordu. Yani aslında sadece müzik ve ritim idi benim için o an güzel olan. Üzerimdeki tortuları temizleyip geçti. Müziğin ismini kaydettim bir daha dinleyebilmek için. Hemen ertesi gün tekrar açtım. Okadar da beğenmedim. Isıtmadan yemeye çalıştığım dünden kalma soğuk bir yemek gibiydi. Bu olayları tekrar tekrar yaşadıklarımla karşılaştırınca anladım ki her müzik güzel olabilir. Aslında müziği bize güzel kılan bizim içimiz.
Müzik notaları içerisinde geziye çıkılır. Tabi geziye çıkmak için de gezi modunda olmak lazım. Diyelim ki aldık kafa çantamizi ve hatırladığımız ruh hallerimizin bir kısmını da aldık yanımıza ve bir müziği beğenip beğenmeyeceğimize bakmaya çıktık. Notalar arasında gezinirken bir yukarı bir aşağı, yükselen sesler, alçalan sesler, tonlamalar falan derken geçmiş ruh hallerimiz ile veya ihtimal ruh hallerimiz ile dinleme isteğimizin oluşması ihtimallerini tarttık. Bir kısım hallerimize uyuşanları hemen aldık. Sakladık. Aslında sanki bu muhattaplık biçiminde seçtiğimiz müzikleri zaten farkında olmadan dinliyormuşuz gibi hissedebiliriz. Bence bu yeni müzik bulmak anlamına gelmeyebilir.
Bazen aklımızda ki küçük veya büyük yerleşkelerde yaşayan kültürlerimizin sevdiği müzikleri veya ritimleri bulmuş olabiliriz. Ama bence aklınızın bütün yerleşkelerindeki herşeyin çok sevebileceği ortak müzikler bulmak daha önemli. Aynı ritimde atarlar. Çünkü aslında aklınızdaki herşeyin en ortak noktası onların toplamlarının siz olmasıdır. Yani kendimizin dinleyebileceği müzikler bulmak lazım. O zaman bir şeyler dinlemiş ve dinlenmiş oluruz bence.
Aslında daha iyisi de var. Buraya odaklanın. Aklınızdaki bütün yerleşkeleri silip süpürecek müzikler de var. O anda biraz daha kendimiz oluruz. Fakat bu müzik notası olmayabilir. Aklımızdaki bütün farklı fikir, anlam ve kavram yerleşkelerinin tamamını bir arada tutabilecek ve aynı değerde nefes alıp verdiğini bize gösterebilecek, hissettirebilecek şey bir fikir de olabilir.
Bizlerin dinlediğimiz müzik notalarından etkilenmiş olmak için nasıl ki o ruh haline uyumlu olmuş olmamız gerekiyorsa, aynı şekilde daha iyi bir fikirden nasibimizi ancak o fikre uyumlu olma miktarımız belirler. Aman zaten hepimiz bunları biliyoruz. Evet biliyoruz. Bu konu şuna benzer; radyoda rastgele çalan müziklerin herkes tarafından dinlenmesine ve şarkı sözlerinin ezbere bile biliniyor olmasına rağmen bazı dinleyicilere neden daha çok güzel geldiği ile aynı anlamı taşır.
İyi geceler. Susarsan okumaya başlayabilirsin.
01.01.2022
Altan BEZEK
Yorumlar
Kalan Karakter: