Proje Kopyalamak da Ne Demek? Kocaeli Kent Konseyi Daha Ne Yapacak?

 

Türkiye’nin en güçlü belediyelerinden biri olan Kocaeli Büyükşehir Belediyesi yıllardır YEDEP adı altında bir program yürütüyor. Sözüm ona sivil toplum projelerine destek veriyor. Fakat bu yıl yaşanan gelişmeler, perde arkasında dönen dolapların artık gizlenemez hale geldiğini gösteriyor. Ortada tam anlamıyla bir skandal var. Hem de öyle böyle değil: Reddedilen projeler tarikat ve cemaatlere milyonluk aktarmalara dönüştürülüyor, sonra aynı projeler belediye tarafından “esinlenerek” aynen uygulanıyor!

 

Evet, yanlış duymadınız.

 

Kocaeli Kent Konseyi üzerinden yürütülen YEDEP Projesi bu yıl çok gecikmeli açıklandı. 15 Nisan’a kadar bekletildi. 500 başvurudan sadece 74’ü kabul edildi. Yani %85’ten fazlası doğrudan elendi. Üstelik reddedilenlerin içinde, akademik altyapısı, saha çalışması ve bilimsel etkinlikleriyle dolu olan projeler var. Kabul edilenlere bakıyorsunuz, ya cemaat ya da belirli çevrelere yakın dernekler. Üstelik milyonluk desteklerle.

 

Ama skandal bununla da sınırlı değil.

 

Turan Elleri Ozanlar Yazarlar Şairler Aydınlar Derneği’nin (TOYŞAD) sunduğu, “Geleneksel Sanatların İzinde Kocaeli” başlıklı proje, her yönüyle özgün bir içeriğe sahip. Atölyeler, akademik çalışmalar, sergiler, Türk motifleri ve Yörük kültürü üzerine saha analizleri içeriyor. Proje kabul edilmiyor. Fakat ardından KBB’nin kendi kurumu KO-MEK, neredeyse birebir aynı içeriği “Orta Asya’dan Anadolu’ya Ortak Mirasımız” başlığıyla uygulamaya koyuyor.

 

Bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu?

 

Proje kopyalamak ne zamandır kamu kurumlarının meşru yöntemi haline geldi? Hem projeyi reddet, hem kaynağı başkalarına dağıt, sonra da projeyi kendin yap. Bu açıkça kamuya ait fikrî mülkiyetin gaspıdır. Daha da vahimi; bu bir kamu görevinin kötüye kullanılmasıdır. Evet, proje hırsızlığı demeyelim belki, ama bu çapta bir “esinlenme” de en hafif tabirle etik dışıdır, yasal sınırların da tartışmalı alanındadır.

 

Bugün Kocaeli’de birçok dernek aynı şeyleri konuşuyor. Kapalı kapılar ardında dönen bu tezgâhları artık herkes biliyor ama kimse yüksek sesle dillendiremiyor. Neden? Çünkü Kocaeli Büyükşehir Belediyesi, iktidar partisinin kalesi. Kamu gücünü arkasına alarak her eleştiriyi bastırabileceğine inanıyor. Ama kimse unutmasın: Bir gün devran döner. O gün geldiğinde bu dosyalar yeniden açılır, bu hesaplar görülür. Hiç kimse yaptığını yanına kâr kalacak sanmasın.

 

Ben bu konuyu Allah’a havale edecek değilim. Heybeme koyarım, zamanı geldiğinde muhatabına sunarım. Birileri bu düzene karşı susabilir, ama ben susmam. Çünkü bu milletin vicdanı sustuğu gün, Türkiye susmuş olur.

 

O yüzden sesleniyorum:

 

Sayın Tahir Büyükakın, etrafınızda dönen bu oyunlardan haberiniz yoksa öğrenin. Varsa da önlem alın. Aksi halde bu işin bedelini sadece idareciler değil, siz de ödersiniz.

 

Kocaeli halkının parası cemaatlere mi gidiyor, bilimsel projeler neden eleniyor, projeler çalınıyor mu? Kim projeleri çalıyor?

 

Bunların hesabı sorulacak.

 

Şimdilik bu kadar diyelim…

 

Kadir Uğur Yılmaz