TABİ Kİ KAMPLAŞMA VAR?

Evet var. Bir tarafta bu ülkenin bağımsızlığından, halkının kendi kaderini kendisinin tayin etmesinden yana olan, başkalarının vesayeti de tahakkümü de altında yaşamak istemeyenler; diğer tarafta 'ama Amerika'ya, Avrupa'ya ayıp oluyor; hani biz batılılaşmayacak mıydık, neden batıdan kopuyoruz, Asya'ya, Afrika'ya, Rusya'ya, Çin'e, Araplara yaklaşıyoruz, neden '5 ten büyük' diye tutturuyoruz, bu bizim boyumuzu aşar, bu eksen kayması neden, eski düzenin çivisi mi çıktı' diye düşünenler.

Birinci 'kamp' yerli ve milli, Kurtuluş Savaşında cepheye sırtında cephane taşıyan ninelerin dedelerin torunları, tankın altına yatanlar, niyet namazı kılıp şehadet mertebesine ermek arzusuyla bombanın, otomatik silahların karşısına dikilenler ve yüreği onlarla atanlar. İkinci kamp; bu kesimi 'sokak iti', 'İzmir'den denize dökülecek olanlar' olarak gören, FETÖ ye kol kanat geren, onun sufleleri ile güya muhalefet yapan, hasso Amerikancılar; darbe gecesi TV den süreci izleyip de, darbecilerin yenildiğini görümce ah vah edip, dizlerini dövenler.

Bakmayın siz 'ülke kamplaştırılıyor' propagandası yapan CHP ye. Gerçeğinde CHP kamplaşmayı sever. 1950-60 arasında DP ile kamplaşmış, DP 27 Mayısta askeri darbe ile devrilmiştir. Tabi bu kamplaşmada ve de DP nin darbe ile devrilmesinde CHP nin kusuru yoktur. Bütün olan biten DP nin kendi suçudur. Demokratik yoldan seçilen DP, diktatörlük yoluna sapmış ve 'demokratik' bir askeri cunta tarafından devrilmiştir.

60-80 Arasında Demirel'le kamplaşmış, bu kamplaşma ve siyasetin keskinleşmesi sonucu AP bir askeri darbe ile devrilmiştir. Burada da CHP nin suçu günahı, sorumluluğu yoktur. Bütün vebal AP ye aittir. 80 Den sonra ise Demirel'le barışmış, Özal'la kamplaşmıştır. Bu kamplaşmalarda sorumluluğu olduğunu hiç kabullenmez. Mecburen' kamplaşmıştır. Mazereti var; çünkü 'cahil' halkın bir türlü güvenini kazanıp seçimle işbaşına gelmeyi başaramamıştır. Bu yüzden 'asabidir'. Kamplaşmayı hep karşı taraf başlatmıştır. Seçimle gelip 'diktatörlük' yoluna sapmışlardır onlar. Dolayısıyla askeri darbelerle devrilmişlerdir. Onları deviren askeri yönetimler bir süre sonra 'demokrasi' getirip köşesine çekilmişlerdir. Onlar köşelerine çekilince de CHP zihniyeti, ucundan kıyısından iktidara tutunabilmiştir. Fakat bu son darbe girişimi aynı sonucu vermemiştir. Darbeciler halk tarafından hüsrana uğratılınca CHP şaşırmış, darbecilere arka çıkmış, darbenin iktidarın tiyatrosu olduğunu savunmuş, darbeyi püskürtenlere kızmış, onları 'gerici ayaklanmacılar', demokratik gelişmeye karşı çıkanlar olarak görmüştür.

Daha önceki kamplaşmalarda CHP anti-emperyalist, anti Amerikancı görünmüş, bu yüzden bu düşüncede olanlar darbelerden sonra onun etrafında toplanmıştır. Fakat bu kez keser döndüğünden CHP Amerika'nın ve onun aparatı FETÖ nün yanında açıktan saf tutmuş, onların inayetinden iktidar ummuştur. Onun için Amerika, FETÖ ve darbecilere toz kondurmaz. Onun hedefinde varsa yoksa Amerika'nın ve FETÖ nün hışmına uğrayan bu iktidar bulunmaktadır. Bu yüzden bu kez eteğinde Amerikancılar ve FETÖ cülerle, hala eski hesaplardan hareket eden bazı yönünü kaybetmişler toplanmaktadır. Anti-emperyalizmi ve Amerika'nın hot zotçuluğuna karşı çıkmayı savunanlar ise karşı kamptadır.

Ülke Postası Deşifre Haber